lokalhistoriewiki.no

Benoni Mikalsen (1855–1917): Forskjell mellom sideversjoner

Side Samtale

Benoni Mikalsen (1855–1917) (vis kilde)

Sideversjonen fra 18. feb. 2017 kl. 20:00

69 byte fjernet ,  18. feb. 2017
m
Byter hermeteikn
m (Lenkjer)
m (Byter hermeteikn)
Linje 69: Linje 69:
Sigurd Bye vart totalt far til 4 born, ein son og ei dotter i kvart ekteskap.  
Sigurd Bye vart totalt far til 4 born, ein son og ei dotter i kvart ekteskap.  
Han var maskinist og sigla ute under begge verdskrigane.  
Han var maskinist og sigla ute under begge verdskrigane.  
For dette vart han dekorert med ”St. Olavsmedaljen i sølv med ekeløv”. Sigurd Bye Mikalsen mottok også ”Gullnål med 3 diamantar” frå ”Norsk Selskab for Skibbrudnes Redning” (NSSR), ”for rask optræden ved redning av menneskeliv 31.05.1922”.
For dette vart han dekorert med «St. Olavsmedaljen i sølv med ekeløv». Sigurd Bye Mikalsen mottok også «Gullnål med 3 diamantar» frå «Norsk Selskab for Skibbrudnes Redning» (NSSR), ”for rask optræden ved redning av menneskeliv 31.05.1922”.
   
   
Benoni og Imbjør sitt tredje barn, Ingeborg Emilie, vart gift i Ålesund og etablerte seg der med ektemann og 3 born (2 døtre og 1 son).
Benoni og Imbjør sitt tredje barn, Ingeborg Emilie, vart gift i Ålesund og etablerte seg der med ektemann og 3 born (2 døtre og 1 son).
Linje 77: Linje 77:


==Ishavsskipper Benoni Jørginius Mikalsen==   
==Ishavsskipper Benoni Jørginius Mikalsen==   
{{thumb|Åles hamn ca 1910 Aalseunds Museun JPEG.jpg|SS "Nevada", kvit, til venstre. DS "Jotunheim" til høgre}}
{{thumb|Åles hamn ca 1910 Aalseunds Museun JPEG.jpg|SS «Nevada», kvit, til venstre. DS «Jotunheim» til høgre}}
Benoni Jørginius Mikalsen var skipper av yrke og var i fleire år førar av ishavsskutene ”William Martin” og [[«Nevada»._Kvalfangst_med_seglfartøy_i_Nordatlanteren|”Nevada”]], som begge dreiv kvalfangst (bottlenosefangst) på ishavet.
Benoni Jørginius Mikalsen var skipper av yrke og var i fleire år førar av ishavsskutene ”William Martin» og [[«Nevada»._Kvalfangst_med_seglfartøy_i_Nordatlanteren|«Nevada»]], som begge dreiv kvalfangst (bottlenosefangst) på ishavet.
   
   
”William Martin” var ein slupp-galeas som vart bygd i Hull i England i 1877, med følgjande mål: 73,6 fot lang, 20,8 fot brei og 10,2 fot djup. Skuta vart kjøpt til Volda frå London ved årsskiftet 1891/1892. Selskapet ”AS William”, v/Julius Olsen, i Volda sto som fyrste eigar.  
«William Martin» var ein slupp-galeas som vart bygd i Hull i England i 1877, med følgjande mål: 73,6 fot lang, 20,8 fot brei og 10,2 fot djup. Skuta vart kjøpt til Volda frå London ved årsskiftet 1891/1892. Selskapet «AS William», v/Julius Olsen, i Volda sto som fyrste eigar.  
Seinare overtok andre eigarar i Voldaområdet før skuta vart seld i 1902 til partseigarlaget P.L. Skjeide i Ålesund.  
Seinare overtok andre eigarar i Voldaområdet før skuta vart seld i 1902 til partseigarlaget P.L. Skjeide i Ålesund.  
I 1914 gjekk kvalfangstskuta ”William Martin” gjennom ei total ombygging til selfangstskute og fekk etter det namnet ”Skansen”.  
I 1914 gjekk kvalfangstskuta «William Martin» gjennom ei total ombygging til selfangstskute og fekk etter det namnet «Skansen».  
{{thumb|Nevada og kanonbåt Aalesund -.jpg|Nevada}}
{{thumb|Nevada og kanonbåt Aalesund -.jpg|Nevada}}


”Nevada” var ein skonnert som vart bygd i Amerika i 1884, med følgjande mål:  
«Nevada» var ein skonnert som vart bygd i Amerika i 1884, med følgjande mål:  
73,5 fot lang, 21 fot brei og 8,5 fot djup.  
73,5 fot lang, 21 fot brei og 8,5 fot djup.  
Skuta vart kjøpt frå Amerika til Bergen, og frå Bergen vart skuta kjøpt til Ålesund  
Skuta vart kjøpt frå Amerika til Bergen, og frå Bergen vart skuta kjøpt til Ålesund  
av ”Kr. Ingebrigtsen A/S”. ”Nevada” vart bygt om i Ålesund i 1899.  
av «Kr. Ingebrigtsen A/S». «Nevada» vart bygt om i Ålesund i 1899.  
Jf. Johan Ottesen og jf. Knut Maaseide.  
Jf. Johan Ottesen og jf. Knut Maaseide.  


Frå slutten av 1880-talet voks det på Sunnmøre fram ein heil flote som fangsta bottlenose (kval) i Nordishavet. Det var mange som sette sine voner til bottlenosefangsten, som for det meste vart driven frå Kap Langanes på Island til Færøyane, frå midten av april til slutten av juli. Det var kvalolja som gav inntekta, og ein bottlenose gav i gjennomsnitt bortimot eitt tonn olje.  
Frå slutten av 1880-talet voks det på Sunnmøre fram ein heil flote som fangsta bottlenose (kval) i Nordishavet. Det var mange som sette sine voner til bottlenosefangsten, som for det meste vart driven frå Kap Langanes på Island til Færøyane, frå midten av april til slutten av juli. Det var kvalolja som gav inntekta, og ein bottlenose gav i gjennomsnitt bortimot eitt tonn olje.  


Deltakinga i fangsten skifta. I 1891 var det tre sunnmørsskuter som dreiv bottlenosefangst, og i 1903 deltok følgjande 13 sunnmørsskuter: ”William Martin”, ”Alfa”, ”Onyx”, ”Sylphide”, ”Nevada”, ”Heim”, ”Delphin”, ”Britania”, ”Urania”, ”Sella”, ”Leif Eriksen”, ”Martha” og ”Skirner”.  
Deltakinga i fangsten skifta. I 1891 var det tre sunnmørsskuter som dreiv bottlenosefangst, og i 1903 deltok følgjande 13 sunnmørsskuter: «William Martin», «Alfa», «Onyx», «Sylphide», «Nevada», «Heim», «Delphin», «Britania», «Urania», «Sella», «Leif Eriksen», «Martha» og «Skirner».  


I åra som følgde heldt talet på deltakande sunnmørsskuter på bottlenosefangst seg kring 10-15. Etter fyrste verdskrigen minka deltakinga i dei etterfølgjande åra.
I åra som følgde heldt talet på deltakande sunnmørsskuter på bottlenosefangst seg kring 10-15. Etter fyrste verdskrigen minka deltakinga i dei etterfølgjande åra.
   
   
Også skuter frå andre delar av landet dreiv med bottlenosefangst i ishavet på denne tida, mellom anna skuter frå Vestfold.  
Også skuter frå andre delar av landet dreiv med bottlenosefangst i ishavet på denne tida, mellom anna skuter frå Vestfold.  
Jf. boka ”Ishavsskuter II” (2000) av Johan Ottesen.  
Jf. boka «Ishavsskuter II» (2000) av Johan Ottesen.  


Benoni Jørginius Mikalsen var fleire turar på ishavet som skipper på bottlenosefangst, fram til om lag 1915. Han kan ha vore ishavsskipper på fleire skuter enn ”William Martin” og ”Nevada”, men det kjenner ikkje skribenten til.  
Benoni Jørginius Mikalsen var fleire turar på ishavet som skipper på bottlenosefangst, fram til om lag 1915. Han kan ha vore ishavsskipper på fleire skuter enn «William Martin» og «Nevada», men det kjenner ikkje skribenten til.  




Linje 106: Linje 106:
Då eg var 10 år, under oppveksten min i Porsgrunn sommaren 1965, fekk vi vitjing frå Volda av farmora og farfaren min.
Då eg var 10 år, under oppveksten min i Porsgrunn sommaren 1965, fekk vi vitjing frå Volda av farmora og farfaren min.
   
   
Under ein samtale mellom farfar og far og morfar og ein svoger av morfaren min, der eg var til stades, vende farfar, John S. Heltne (1895-1966), seg til far og meg og sa: ”Det er eigentleg eit lite mirakel at dokke to eksisterer”!
Under ein samtale mellom farfar og far og morfar og ein svoger av morfaren min, der eg var til stades, vende farfar, John S. Heltne (1895-1966), seg til far og meg og sa: «Det er eigentleg eit lite mirakel at dokke to eksisterer»!
   
   
Deretter fortalde han om ei særskild episode då han som 15-åring var med på kvalfangst (bottlenosefangst) på ishavet, med naboen Benoni Mikalsen som skipper.  
Deretter fortalde han om ei særskild episode då han som 15-åring var med på kvalfangst (bottlenosefangst) på ishavet, med naboen Benoni Mikalsen som skipper.  
Linje 114: Linje 114:
Det er ikkje kjend at farfar har fortald denne historia til andre i familien sin.  
Det er ikkje kjend at farfar har fortald denne historia til andre i familien sin.  
Episoda er eitt av særs mange ulike kvardagsdrama som har hend mellom dei som har hatt sitt arbeid på havet.  
Episoda er eitt av særs mange ulike kvardagsdrama som har hend mellom dei som har hatt sitt arbeid på havet.  
Farfar fortalde også at dei i stilt ver rodde for å finne kval. Det hende at dei rodde så langt ut at dei ikkje hadde augekontakt med "Nevada". Dei hadde då skyteutstyr med i robåten.
Farfar fortalde også at dei i stilt ver rodde for å finne kval. Det hende at dei rodde så langt ut at dei ikkje hadde augekontakt med «Nevada». Dei hadde då skyteutstyr med i robåten.


Eg visste ikkje den gongen at skuta farfar var med som 15-åring i 1910, heitte ”Nevada”. At det var skuta ”Nevada” det var snakk om fekk eg fyrst stadfesta då eg lytta til eit lydbandopptak med Henrik Holsvik (1884-1986) på Austefjord Museum i 2010. På lydbandopptaket fortalde [[Henrik_Holsvik]], som var med på fleire turar på bottlenosefangst på ishavet, at den siste turen hans på bottlenosefangst var med skuta ”Nevada” i 1910, med Benoni Mikalsen som skipper. Våren 1910 vart farfar 15 år.  
Eg visste ikkje den gongen at skuta farfar var med som 15-åring i 1910, heitte «Nevada». At det var skuta «Nevada» det var snakk om fekk eg fyrst stadfesta då eg lytta til eit lydbandopptak med Henrik Holsvik (1884-1986) på Austefjord Museum i 2010. På lydbandopptaket fortalde [[Henrik_Holsvik]], som var med på fleire turar på bottlenosefangst på ishavet, at den siste turen hans på bottlenosefangst var med skuta «Nevada« i 1910, med Benoni Mikalsen som skipper. Våren 1910 vart farfar 15 år.  


På [[Austefjord Museum]] finst ein modell av skonnerten ”Nevada”, laga av Andreas Årsetøy. Bakgrunnen for det er at mange frå mannskapsstyrken til ”Nevada”, på byrjinga av 1900-talet, kom frå Austefjorden. Jf. Oddvar Høydalsvik.  
På [[Austefjord Museum]] finst ein modell av skonnerten «Nevada», laga av Andreas Årsetøy. Bakgrunnen for det er at mange frå mannskapsstyrken til »Nevada», på byrjinga av 1900-talet, kom frå Austefjorden. Jf. Oddvar Høydalsvik.  


Eit foto frå 1910 av "Nevada", fortøyd ved Molovegen i Ålesund, er å finne i arkivet til Aalesunds Museum. Jf. Einar Gustafson.  
Eit foto frå 1910 av «Nevada», fortøyd ved Molovegen i Ålesund, er å finne i arkivet til Aalesunds Museum. Jf. Einar Gustafson.  
Bruk nummer 10 Mikalsenplassen var næraste nabo til bruk nummer 11 Grønbakken på Heltne, der farfar voks opp. Farfar hadde i periodar mykje og god kontakt med folka på Mikalsenplassen, særleg med Benoni og med sonen Sigurd.  
Bruk nummer 10 Mikalsenplassen var næraste nabo til bruk nummer 11 Grønbakken på Heltne, der farfar voks opp. Farfar hadde i periodar mykje og god kontakt med folka på Mikalsenplassen, særleg med Benoni og med sonen Sigurd.  


Benoni hadde tydelegvis god tru på at farfar skulle bli ein bra sjømann, for han skal ein gong ha uttalt til farfar sin far at han skulle gjere farfar til ”verdas beste skipper”.
Benoni hadde tydelegvis god tru på at farfar skulle bli ein bra sjømann, for han skal ein gong ha uttalt til farfar sin far at han skulle gjere farfar til «verdas beste skipper».
   
   
At både farfar og Benoni sin eldste son, Sigurd, valde maskinistyrket i staden for skipperyrket, til liks med fleire av kameratane deira, er ei anna historie.  
At både farfar og Benoni sin eldste son, Sigurd, valde maskinistyrket i staden for skipperyrket, til liks med fleire av kameratane deira, er ei anna historie.  
Linje 132: Linje 132:
==Den dramatiske skipsulukka på Vartdalsfjorden 27. februar 1917==  
==Den dramatiske skipsulukka på Vartdalsfjorden 27. februar 1917==  
{{thumb|Stella Maris (Volda) –.jpg|Stella Maris}}
{{thumb|Stella Maris (Volda) –.jpg|Stella Maris}}
Frå 1916 til 1917 var Benoni Mikalsen skipper på skuta ”Stella Maris”, som var bygd som ein ”lystyacht” i Wivenhoe i England i 1878.  
Frå 1916 til 1917 var Benoni Mikalsen skipper på skuta «Stella Maris», som var bygd som ein «lystyacht» i Wivenhoe i England i 1878.  


”Stella Maris”, som hadde ei lengd på 78,6 fot, ei breidde på 16,8 fot og ei djupne på 10,5 fot, var utstyrt med segl og ein 60 hk motor, og vart kjøpt til Norge frå London i 1911. Jf. boka ”Båtar i Hareid” (2009) av Johan Ottesen, der "Stella Maris" er avbilda.
«Stella Maris», som hadde ei lengd på 78,6 fot, ei breidde på 16,8 fot og ei djupne på 10,5 fot, var utstyrt med segl og ein 60 hk motor, og vart kjøpt til Norge frå London i 1911. Jf. boka «Båtar i Hareid» (2009) av Johan Ottesen, der «Stella Maris» er avbilda.
   
   
I 1916 kom "Stella Maris", som lokalt var sagt å vere ei svært så staseleg skute, til Hjørungavåg. Båten kom ikkje til å verte nytta som "lystyacht" for eigaren Olaf Thoresen Nedrelid. Derimot vart "Stella Maris" nytta som losjiskip for anleggsarbeidarane då området til kollageret i Hjørungavåg skulle planerast.
I 1916 kom «Stella Maris», som lokalt var sagt å vere ei svært så staseleg skute, til Hjørungavåg. Båten kom ikkje til å verte nytta som «lystyacht» for eigaren Olaf Thoresen Nedrelid. Derimot vart «Stella Maris» nytta som losjiskip for anleggsarbeidarane då området til kollageret i Hjørungavåg skulle planerast.
   
   
Seinare i 1916 vart skuta selt til "Brørne Mårstøls tønnefabrikk" i Åmelfot i Dalsfjorden. Tønnefabrikken hadde vorte etablert i 1915.   
Seinare i 1916 vart skuta selt til «Brørne Mårstøls tønnefabrikk» i Åmelfot i Dalsfjorden. Tønnefabrikken hadde vorte etablert i 1915.   
Jf. boka "Båtar med historie" (2011) av Johan Ottesen.
Jf. boka «Båtar med historie» (2011) av Johan Ottesen.
   
   
”Stella Maris”, som tyder ”havstjerna”, vart av tønnefabrikken nytta til å frakte råmaterialar til fabrikken, og til å føre ferdige tønner derifrå.  
«Stella Maris», som tyder «havstjerna”, vart av tønnefabrikken nytta til å frakte råmaterialar til fabrikken, og til å føre ferdige tønner derifrå.  
Den vanlege mannskapsstorleiken om bord var 3 mann, og skuta hadde ikkje rorhus.
Den vanlege mannskapsstorleiken om bord var 3 mann, og skuta hadde ikkje rorhus.
   
   
27. februar 1917 kl. 1830 sigla ”Stella Maris” frå O. Nørve sin forretning i Ålesund med kurs for tønnefabrikken i Åmelfot, lasta med standard trelast og tønneband av jarn.
27. februar 1917 kl. 1830 sigla «Stella Maris» frå O. Nørve sin forretning i Ålesund med kurs for tønnefabrikken i Åmelfot, lasta med standard trelast og tønneband av jarn.
   
   
Kl. 2030 sigla ”Stella Maris” i Vartdalsfjorden, mellom Nøre og Søre Vartdal, med 7 mils fart og vart pågått av det langt større nordgåande dampskipet ”Aagot” av Drammen. I kollisjonsaugneblinken sto Knut Vassbakke til rors. 4 minutt tidlegare avløyste han skipper Benoni Mikalsen, som fram til då hadde stått til rors.
Kl. 2030 sigla «Stella Maris» i Vartdalsfjorden, mellom Nøre og Søre Vartdal, med 7 mils fart og vart pågått av det langt større nordgåande dampskipet «Aagot» av Drammen. I kollisjonsaugneblinken sto Knut Vassbakke til rors. 4 minutt tidlegare avløyste han skipper Benoni Mikalsen, som fram til då hadde stått til rors.
   
   
Under avløysinga sa Benoni Mikalsen: ”Eg ser lanternene av eit farty, men det er so langt til styrbord at du kan halde stø kurs”.  
Under avløysinga sa Benoni Mikalsen: «Eg ser lanternene av eit farty, men det er so langt til styrbord at du kan halde stø kurs».  
Mikalsen skal visstnok også ha sagt, då han oppdaga det store dampskipet: ”Hald god avstand. Dei tek ikkje omsyn”!  
Mikalsen skal visstnok også ha sagt, då han oppdaga det store dampskipet: «Hald god avstand. Dei tek ikkje omsyn»!  
Under avløysinga styrde ”Stella Maris” i retning mot Yksnøy fyrlykt.  
Under avløysinga styrde «Stella Maris» i retning mot Yksnøy fyrlykt.  
Skipper Mikalsen gjekk deretter ned i lugaren for å ta seg ei kaffipause.  
Skipper Mikalsen gjekk deretter ned i lugaren for å ta seg ei kaffipause.  


Kort tid etter avløysinga endra dampskipet ”Aagot” kursen til styrbord og kom så nær ”Stella Maris” at rormann Vassbakke tok hardt babord, noko som han vurderte til å vere einaste måte å forsøke å unngå samanstøyt på.
Kort tid etter avløysinga endra dampskipet «Aagot» kursen til styrbord og kom så nær «Stella Maris» at rormann Vassbakke tok hardt babord, noko som han vurderte til å vere einaste måte å forsøke å unngå samanstøyt på.
   
   
Ein augneblink etter kolliderte dei to skipa. Attarste delen av  ”Stella Maris”, der motoren var, gjekk til botnar med ein gong, medan fremste delen heldt seg flytande i om lag eitt minutt. ”Aagot” trefte ”Stella Maris” på styrbord side, like bak mesanmasta. Korkje ”Aagot” eller ”Stella Maris” signalerte forut for kollisjonen.
Ein augneblink etter kolliderte dei to skipa. Attarste delen av  «Stella Maris», der motoren var, gjekk til botnar med ein gong, medan fremste delen heldt seg flytande i om lag eitt minutt. «Aagot» trefte «Stella Maris» på styrbord side, like bak mesanmasta. Korkje «Aagot» eller «Stella Maris» signalerte forut for kollisjonen.
   
   
Dei som var om bord i ”Stella Maris” denne dagen var: Skipper Benoni Mikalsen, reiar Ragnvald Mårstøl, maskinist Elias Mårstøl – bror av reiaren, Knut Vassbakke og Steinar Steinsvik.  
Dei som var om bord i «Stella Maris» denne dagen var: Skipper Benoni Mikalsen, reiar Ragnvald Mårstøl, maskinist Elias Mårstøl – bror av reiaren, Knut Vassbakke og Steinar Steinsvik.  


I kollisjonsaugneblinken var Benoni Mikalsen forut i sin lugar medan Ragnvald Mårstøl, Steinar Steinsvik og Elias Mårstøl var på styrbord side i salongen, foran maskinromet.  
I kollisjonsaugneblinken var Benoni Mikalsen forut i sin lugar medan Ragnvald Mårstøl, Steinar Steinsvik og Elias Mårstøl var på styrbord side i salongen, foran maskinromet.  


Benoni Mikalsen (f. 1855), Ragnvald Mårstøl (f. 1891) og Steinar Steinsvik (f. 1895) omkom og vart aldri funne.  
Benoni Mikalsen (f. 1855), Ragnvald Mårstøl (f. 1891) og Steinar Steinsvik (f. 1895) omkom og vart aldri funne.  
Knut Vassbakke (1895-1946) og Elias Mårstøl (1897-1987) vart plukka opp av dampskipet ”Aagot”.  
Knut Vassbakke (1895-1946) og Elias Mårstøl (1897-1987) vart plukka opp av dampskipet «Aagot».  
Elias Mårstøl var symjedyktig, medan Knut Vassbakke ikkje kunne symje. Knut Vassbakke hadde imidlertid på seg redningsvest og flaut på den. Jf. avisene ”Møre” og ”Sunnmørsposten”, februar og mars 1917, og boka "Båtar i Hareid" (2009).
Elias Mårstøl var symjedyktig, medan Knut Vassbakke ikkje kunne symje. Knut Vassbakke hadde imidlertid på seg redningsvest og flaut på den. Jf. avisene «Møre» og «Sunnmørsposten», februar og mars 1917, og boka «Båtar i Hareid» (2009).
Elias Mårstøl, som oppheldt seg i salongen i kollisjonsaugneblinken, har fortalt at han umiddelbart etter kollisjonen vart skylt opp gjennom nedgangen til salongen, og berga livet på det viset.  
Elias Mårstøl, som oppheldt seg i salongen i kollisjonsaugneblinken, har fortalt at han umiddelbart etter kollisjonen vart skylt opp gjennom nedgangen til salongen, og berga livet på det viset.  


Linje 169: Linje 169:
Då presten Johannes Barstad kom til Mikalsenplassen dagen etter ulukka, med dødsbodskapen, vart han møtt av Benoni si kone, Imbjør, som då skal ha sagt til han at han ikkje trengde å seie noko, fordi ho visste kva som hadde hend.
Då presten Johannes Barstad kom til Mikalsenplassen dagen etter ulukka, med dødsbodskapen, vart han møtt av Benoni si kone, Imbjør, som då skal ha sagt til han at han ikkje trengde å seie noko, fordi ho visste kva som hadde hend.
   
   
I løpet av natta skulle ho nemleg ha hatt eit ”syn” der ho såg for seg Benoni i kvite klede, og ho skjøna av dette at han var omkomen.
I løpet av natta skulle ho nemleg ha hatt eit «syn» der ho såg for seg Benoni i kvite klede, og ho skjøna av dette at han var omkomen.
   
   
Imbjør skal også ha fortald at hunden på Mikalsenplassen plutseleg skal ha vorte voldsomt uroleg og støyande nettopp på den tida på kvelden då ulukka i Vartdalsfjorden hende.  
Imbjør skal også ha fortald at hunden på Mikalsenplassen plutseleg skal ha vorte voldsomt uroleg og støyande nettopp på den tida på kvelden då ulukka i Vartdalsfjorden hende.  
Linje 176: Linje 176:


==«Aagot»==
==«Aagot»==
Dampskipet "Aagot" [https://digitaltmuseum.no/011014223993/d-s-aagot-ex-helen-otto-b-1883-j-readhead-co-south-shields?aq=owner%3A%22NSM%22+text%3A%22aagot%22&i=0|Aagot] var eit stykkgodsskip som vart bygd med namnet "Helen Otto" i South Shields i England i 1883, for "George Otto" i London i England. "Aagot", som hadde ei lengde på 249,4 fot, ei breidde på 36,0 fot og ei djupne på 17,6 fot, vart selt til "A. Chr. Hein & Søn" i Arendal i 1905, og omdøypt der til "Aagot".  
Dampskipet "Aagot» [https://digitaltmuseum.no/011014223993/d-s-aagot-ex-helen-otto-b-1883-j-readhead-co-south-shields?aq=owner%3A%22NSM%22+text%3A%22aagot%22&i=0|Aagot] var eit stykkgodsskip som vart bygd med namnet «Helen Otto» i South Shields i England i 1883, for «George Otto« i London i England. «Aagot», som hadde ei lengde på 249,4 fot, ei breidde på 36,0 fot og ei djupne på 17,6 fot, vart selt til «A. Chr. Hein & Søn» i Arendal i 1905, og omdøypt der til «Aagot».  


"Aagot" hadde ei vekt på 2050 dødvekttonn (DVT), 1385 bruttotonn (BT) og 854 nettotonn (NT), samt ein 2-sylindra dampmaskin på 135 hestekrefter (hk).  
«Aagot» hadde ei vekt på 2050 dødvekttonn (DVT), 1385 bruttotonn (BT) og 854 nettotonn (NT), samt ein 2-sylindra dampmaskin på 135 hestekrefter (hk).  
I 1916 vart skipet fyrst selt til "Marcus Hannestad" i Halden, for seinare same år å verte vidareselt til "A. F. Borch & Sønner A/S" i Drammen.
I 1916 vart skipet fyrst selt til «Marcus Hannestad» i Halden, for seinare same år å verte vidareselt til «A. F. Borch & Sønner A/S» i Drammen.
   
   
24. mars 1917, ein knapp månad etter ulukka i Vartdalsfjorden, forlot "Aagot" byen Ardrossan, like ved Glasgow på vestkysten av Skottland, etter bunkring, på tur frå Bergen til Genova i Italia med klippfisk. "Aagot" kom aldri fram til Genova og forsvann sporlaust med eit mannskap på 18. Jf. "Norsk Maritimt Museum" i Oslo v/Beate Kjørslevik og jf. "Drammen sjømannsforening" v/Ragnar Andersen.  
24. mars 1917, ein knapp månad etter ulukka i Vartdalsfjorden, forlot «Aagot» byen Ardrossan, like ved Glasgow på vestkysten av Skottland, etter bunkring, på tur frå Bergen til Genova i Italia med klippfisk. «Aagot» kom aldri fram til Genova og forsvann sporlaust med eit mannskap på 18. Jf. «Norsk Maritimt Museum» i Oslo v/Beate Kjørslevik og jf. «Drammen sjømannsforening» v/Ragnar Andersen.  


17.02.2017. Gunnar Heltne
17.02.2017. Gunnar Heltne
Oddvar Høydalsvik
Skribenter
1 560

redigeringer

Hentet fra «https://dev.lokalhistoriewiki.no/wiki/Spesial:Mobildiff/863587»