Edvard Drabløs: Forskjell mellom sideversjoner

Etter barneskule og framhaldsskule byrja Drabløs på Møre folkehøgskule i [[Ørsta]], der han møtte den nynorske kulturen i si fulle breidde. Dette vart avgjerande for hans store engasjement i målsaka. Heime i Velledalen øvde ungdomslaget inn stykke på nynorsk, og Edvard og sonen til læraren øvde inn Handes «Ei hugvending.» 17 år gamal debuterte han som 70-åringen Gunnar. Like etter sette han opp Ivar Aasens Ervingen.

For å kunne løyse inn odelen måtte han ha pengar. Han skaffa seg eit agentur for Singer symaskiner, og selde symaskiner i tre år i [[Ålesund]], før han reiste til Kristiania for å gå på Treiders handelskule. I Kristiania kom han snart inn i norskdomsmiljøet. I Bondeungdomslaget vart han kjent med Hulda Garborg og Rasmus Steinsvik. Då Hulda Garborg skulle reise på turné i 1911 med Det norske spellaget, vart Drabløs med som skodespelar. Sidan han hadde handelsutdanning, fungerte han óg som reklameansvarleg og reiseleiar. På denne turnéen var dei også på Sunnmøre. 18. februar spelte dei Rationelt fjøsstell på Flemsøya og to dagar seinare framførte dei Varg i Veum av Ivar Mortensson Egnund for fullt hus i Ørsta. Dagen etter var det like fullt hus i Volda. I tillegg til Drabløs var også Anders Underdal, Olav Nygard og Lars Nygard med på denne turnéen. Alle desse var tidlegare elevar ved Møre folkehøgskule.

I 1915 tok Drabløs over som teatersjef etter Rasmus Rasmussen. Han byrja si leiartid med Ivar Mortensson Egnunds Varg i Veum. Så kom Sven Morens Vårflaumen, Vilhelm Krags Jomfru Trufast og Den meinsvorne av Ludwig Anzengruber. Stykka hadde liten suksess, og 14 dagar etter premiera på Den meinsvorne slutta Drabløs som teatersjef, lånte 200 kroner av [[Arne Garborg]] og reiste til Stockholm og København for å studere teater. Ved sida av studia dreiv han farsgarden i Velledalen i fem år. Det vart ei slitsom pendling mellom teateret og bygda.

Etter eit kort mellomspel ved [[Fahlstrøms Friluftsteater]] drog han ut med sitt eige teater, Drabløs Teater. I fem år, frå 1920 til 1925, reiste han rundt i heile landet, med over tusen framsyningar. I denne tida presenterte han ei rekkje forfattarar, mellom andre Peder Egge, Bjørnstjerne Bjørnson, Johan Bojer og Johan Falkberget. Ei rekkje skodespelarar fekk sin debut på Drabløs Teater, bl.a. Dagmar Myhrvold, Tordis Maurstad, Finn Bernhoft og Olafr Havrevold. Ved siden av at han reiste rundt i heile Norge, reiste Drabløs også til Amerika og spelte Jeppe på berget i New York og Chicago.

Ved sida av å vere ein sikker tolkar av Ludvig Holberg sine tekstar var Edvard Drabløs også ein fin tolkar av russisk litteratur, m.a. som godseigaren Teljegin i Morbror Vanja av Tsjekhov (1930), regimentslegen i Tre systrer (1941) og den gamle tenar Firs i Kirsebærhagen (1949).

Det var nok dei norske forfattarane som stod han nærast, Holberg først og fremst, men også Oscar Braaten og Arne Garborg. Hans siste sceneoppgåve var rolla som Kristen i Bleikeplassen av Tarjei Vesaas (1963). Stykket vart også spelt i Fjernsynsteatret i 1965.