Håvard Skirbekk: Forskjell mellom sideversjoner

'''[[Håvard Skirbekk]]''' (fødd i [[Elverum]] 28. februar [[1903]], død på [[Hamar]] 4. februar [[1983]]) var lærar, museumsmann, lokal- og kulturhistorikar og nynorskforkjempar med samnorsk orientering. Han er kjend for sin store innsats på svært mange felt innan organisasjons- og kulturlivet på nasjonalt, regionalt og lokalt nivå. I 41 år var Skirbekk knytta til [[Glomdalsmuseet]], fyrst som styremedlem frå 1929, så som konservator/førstekonservator og styrar 1950-1970. Han fekk i gang [[Årbok for Glåmdalen]] i 1941, og var redaktør for denne heilt frå starten til det siste året han levde. Håvard Skirbekk vart tildelt Kongens fortenestemedalje for sitt mangfelte virke.

Håvard Skirbekk var son av bonde og bankstyrar Gunnar Skirbekk (1859-1934) og Olea Skirbekk (fødd Elseth, 1867-1954). I 1933 gifta Håvard Skirbekk seg med lærar Valborg Nergaard (1904-1994), dotter til lærar og skuledirektør [[Sigurd Nergaard]] (1873-1932) og Helga Pauline Nergaard (fødd Bækken, 1880–1961). Håvard og Valborg Skirbekk fekk sønene Sigurd Nergaard Skirbekk (fødd 1934, professor i sosiologi) og Bjørn Gunnar Skirbekk (fødd 1937, professor i filosofi).

Håvard Skirbekk vaks opp i eit venstrenasjonalistisk og sosialt engasjert miljø. Faren var aktiv venstremann og arbeidardemokrat, og elles ivrig folkeopplysningsmann, fråhaldsmann, målmann og forvarsven. Sterke impulsar frå eit liknande miljø fekk Håvard Skirbekk utan tvil på [[Elverum lærarskule]], der mellom anna den komande svigerfaren underviste på den tida. Sigurd Nergaard var også folkeminnesamlar og målmann, og han stod sentralt i arbeidet med Glomdalsmuseet i den fyrste tida 1910-1928.