291 440
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
(→Slekt og familie: lenkefiks) |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 7: | Linje 7: | ||
== Liv og virke == | == Liv og virke == | ||
Som ung gut arbeidde han som gardsdreng, før han vart bokseljar og salsagent. I 1923 kom han i kontakt med styrar [[Eirik Øverås]] på [[Nordmøre folkehøgskule]], og dette gav han inspirasjon til å tenke i nye banar. Han vart medarbeidar i avisa [[Heimveg (avis)|''Heimveg'']], som skulen gav ut. Der utvikla han språket, som var stilsikkert, men alltid med ein munnleg undertone. Seinare, frå 1939, var han redaktør i denne avisa inntil han la ned drifta i protest mot [[Nazifisering|nazifiseringa]] i 1942. | Som ung gut arbeidde han som gardsdreng, før han vart bokseljar og salsagent for [[Moss Bomuldsvæveri]]. I 1923 kom han i kontakt med styrar [[Eirik Øverås]] på [[Nordmøre folkehøgskule]], og dette gav han inspirasjon til å tenke i nye banar. Han vart medarbeidar i avisa [[Heimveg (avis)|''Heimveg'']], som skulen gav ut. Der utvikla han språket, som var stilsikkert, men alltid med ein munnleg undertone. Seinare, frå 1939, var han redaktør i denne avisa inntil han la ned drifta i protest mot [[Nazifisering|nazifiseringa]] i 1942. | ||
Gjennom skrivinga i ''Heimveg'' fekk han sjølvtillit nok til å gje ut ei diktsamling i 1929, ''Harpespel''. Her kom det som vart hans mest kjende dikt, «Vårsøg». Mellom anna dette og «E slåttatæja» er skrevne på dialekt, medan dei fleste dikta i samlinga er på normert nynorsk. Tekstar på dialekt kan vere vanskeleg tilgjengelege for eit større publikum, og «Vårsøg» fekk ikkje så mykje merksemd i starten. Det var fyrst da det vart tonesett, og dermed munnleg framført at det fann vegen inn i den norske folkesjela. Det vart ein lang diktarkarriere, med fleire samlinger og bidrag til antologiar. Den tiande og siste samlinga kom det året han fylte hundre år. | Gjennom skrivinga i ''Heimveg'' fekk han sjølvtillit nok til å gje ut ei diktsamling i 1929, ''Harpespel''. Her kom det som vart hans mest kjende dikt, «Vårsøg». Mellom anna dette og «E slåttatæja» er skrevne på dialekt, medan dei fleste dikta i samlinga er på normert nynorsk. Tekstar på dialekt kan vere vanskeleg tilgjengelege for eit større publikum, og «Vårsøg» fekk ikkje så mykje merksemd i starten. Det var fyrst da det vart tonesett, og dermed munnleg framført at det fann vegen inn i den norske folkesjela. Det vart ein lang diktarkarriere, med fleire samlinger og bidrag til antologiar. Den tiande og siste samlinga kom det året han fylte hundre år. | ||
| Linje 20: | Linje 20: | ||
Han reiste aldri utanlands, og forlet sjeldan nærområdet. Men som lokalhistorikar reiste han mykje rundt på [[Nordmøre]], i [[Romsdal]] og i [[Trøndelag]]. Han levde nøysamt, og mot slutten av livet kunne han testamentere nær ein million kronar til kultur- og lokalhistorisk arbeid (men ikkje til stjerneidrett eller fotball) i Surnadal kommune, og han gav også husa sine på Kleiva til kommunen. [[Kleivaprisen]] og tilskot frå Kleivafondet vert delt ut årleg. | Han reiste aldri utanlands, og forlet sjeldan nærområdet. Men som lokalhistorikar reiste han mykje rundt på [[Nordmøre]], i [[Romsdal]] og i [[Trøndelag]]. Han levde nøysamt, og mot slutten av livet kunne han testamentere nær ein million kronar til kultur- og lokalhistorisk arbeid (men ikkje til stjerneidrett eller fotball) i Surnadal kommune, og han gav også husa sine på Kleiva til kommunen. [[Kleivaprisen]] og tilskot frå Kleivafondet vert delt ut årleg. | ||
Utafor kommunehuset på [[Skei (Surnadal)|Skei]] er det reist ei byste av Hyldbakk, noko han sjølv kommenterte: «Eg hasr fått hauvet mitt på stake på Skei».<ref>Sæter 1998: 10.</ref> | |||
== Bibliografi == | == Bibliografi == | ||
| Linje 68: | Linje 70: | ||
* Hyldbakk, Hans: ''Gards- og ættesoge for Rindal. 4''. Utg. Rindal kommune. 1999. {{nb.no|NBN:no-nb_digibok_2008090404056}}. | * Hyldbakk, Hans: ''Gards- og ættesoge for Rindal. 4''. Utg. Rindal kommune. 1999. {{nb.no|NBN:no-nb_digibok_2008090404056}}. | ||
* ''Gjensidige forsikring Surnadal 150 år''. Utg. [Gjensidige]. 1999. {{nb.no|NBN:no-nb_digibok_2010082403043}}. | * ''Gjensidige forsikring Surnadal 150 år''. Utg. [Gjensidige]. 1999. {{nb.no|NBN:no-nb_digibok_2010082403043}}. | ||
== Referansar == | |||
<references /> | |||
== Litteratur og kjelder == | == Litteratur og kjelder == | ||
* {{Hbr1-1|pc00000002816381|Hans Hyldbakk}} | * {{Hbr1-1|pc00000002816381|Hans Hyldbakk}} | ||
* {{WP-lenke|Hans Hyldbakk|nb}}. | * {{WP-lenke|Hans Hyldbakk|nb}}. | ||
* Sæter, Einar: ''Hans Hyldbakk''. Utg. Samlaget. Oslo. 1998. {{nb.no|NBN:no-nb_digibok_2009030900063}}. | |||
* Sæter, Svein: [https://nbl.snl.no/Hans_Hyldbakk Hans Hyldbakk] i ''Norsk biografisk leksikon.'' | * Sæter, Svein: [https://nbl.snl.no/Hans_Hyldbakk Hans Hyldbakk] i ''Norsk biografisk leksikon.'' | ||
{{Nn}} | {{Nn}} | ||