28
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
(tekst) |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 2: | Linje 2: | ||
'''-ein hjelmelandsbu i norsk kyrkjehistorie''' | '''-ein hjelmelandsbu i norsk kyrkjehistorie''' | ||
''Hartvig Halvorsen er ein av Hjelmelands store søner, ein som har gjort seg sterkt gjeldande på riksplanet i norsk kyrkjehistorie. Namnet hans er knytta både til indremisjonen, Diakonhjemmet og Menighetsfakultetet.'' | ''Hartvig Halvorsen er ein av Hjelmelands store søner, ein som har gjort seg sterkt gjeldande på riksplanet i norsk kyrkjehistorie. Namnet hans er knytta både til indremisjonen, Diakonhjemmet og Menighetsfakultetet.'' | ||
| Linje 31: | Linje 33: | ||
Hartvig Halvorsen var forstandar på Diakonhjemmet i 14 år, fram til 1904, og stod såleis i leiinga for institusjonen i dei første viktige utbyggingsåra. Då han slutta, vart han igjen prest, sokneprest i ei Oslo-menighet. Her verka han nokre år framover. Men så vart han sjuk, og han døydde 1910, på Diakonhjemmets sjukehus, berre 56 år gammal. | Hartvig Halvorsen var forstandar på Diakonhjemmet i 14 år, fram til 1904, og stod såleis i leiinga for institusjonen i dei første viktige utbyggingsåra. Då han slutta, vart han igjen prest, sokneprest i ei Oslo-menighet. Her verka han nokre år framover. Men så vart han sjuk, og han døydde 1910, på Diakonhjemmets sjukehus, berre 56 år gammal. | ||
Det som kanskje har vore minst kjent ved Hartvig Halvorsen sitt virke, var at han også var aktivt med ved opprettinga av Menighetsfakultetet. Startskotet for det gjekk i 1906, då den liberale teologen Johannes Ording vart utnemnd til professor i systematisk teologi ved Det teologiske fakultet ved Universitetet i Oslo. Det hadde i fleire år vore stor uro både mellom geistlege og lekfolk over utviklinga ved landets einaste utdanningsinstitusjon for prestar. I fleire samanhengar var det teke til orde for ein presteskule som skulle vera kyrkja sin eigen utdanningsinstitusjon, bygd på kyrkja si vedkjenning. Like etter utnemninga av Ording samla ei gruppe seg for å arbeide for opprettinga av ein alternativ presteskule, og Hartvig Halvorsen er framstilt som den drivande kraft i denne gruppa. Det teologiske Menighetsfakultet vart konstituert som ein frittståande institusjon i oktober 1907, og undervisninga starta opp hausten 1908. | Det som kanskje har vore minst kjent ved Hartvig Halvorsen sitt virke, var at han også var aktivt med ved opprettinga av Menighetsfakultetet. Startskotet for det gjekk i 1906, då den liberale teologen Johannes Ording vart utnemnd til professor i systematisk teologi ved Det teologiske fakultet ved Universitetet i Oslo. Det hadde i fleire år vore stor uro både mellom geistlege og lekfolk over utviklinga ved landets einaste utdanningsinstitusjon for prestar. I fleire samanhengar var | ||
<references /> | |||
det teke til orde for ein presteskule som skulle vera kyrkja sin eigen utdanningsinstitusjon, bygd på kyrkja si vedkjenning. Like etter utnemninga av Ording samla ei gruppe seg for å arbeide for opprettinga av ein alternativ presteskule, og Hartvig Halvorsen er framstilt som den drivande kraft i denne gruppa. Det teologiske Menighetsfakultet vart konstituert som ein frittståande institusjon i oktober 1907, og undervisninga starta opp hausten 1908. | |||
Bakgrunnen for den store støtta som Menighetsfakultetet fekk i starten, finn vi først og fremst i professorsaka (utnemninga av Ording), og kva ho representerte av haldningar frå både regjeringa og frå liberale teologar. Kravet om ei alternativ presteutdanning synest i første omgang å ha ei rein teologisk grunngjeving. Men i siste instans handla det om kyrkjelydane sin rett til å ha innverknad på utdanninga av eigne prestar. | Bakgrunnen for den store støtta som Menighetsfakultetet fekk i starten, finn vi først og fremst i professorsaka (utnemninga av Ording), og kva ho representerte av haldningar frå både regjeringa og frå liberale teologar. Kravet om ei alternativ presteutdanning synest i første omgang å ha ei rein teologisk grunngjeving. Men i siste instans handla det om kyrkjelydane sin rett til å ha innverknad på utdanninga av eigne prestar. | ||
| Linje 38: | Linje 42: | ||
Saman med nokre av dei han hadde samarbeidd med ved opprettinga av Menigetsfakultetet, var Hartvig Halvorsen også med på å starte eit politisk parti, Kirkepartiet, i november 1907. Jus-professor og lærar i kyrkjerett Absalon Taranger var forgrunnsfiguren, andre leiande var professor Sigurd Odland ved Menighetsfakultetet, parktikumsrektor Bernt Støylen og sokneprest Hartvig Halvorsen. Partiet ville arbeide for ei fri folkekyrkje, løyst frå staten. Kampen mot den liberale teologien var ein del av bakgrunnen. Kirkepartiet fekk aldri noko verkeleg slagkraft. Oppslutninga var størst i lekmannskrinsar på Austlandet, men mellom det kristelege lekfolket på Vestlandet slo dei ikkje gjennom. Her makta Venstre stort sett å halde på dei lågkyrkjelege veljarane. | Saman med nokre av dei han hadde samarbeidd med ved opprettinga av Menigetsfakultetet, var Hartvig Halvorsen også med på å starte eit politisk parti, Kirkepartiet, i november 1907. Jus-professor og lærar i kyrkjerett Absalon Taranger var forgrunnsfiguren, andre leiande var professor Sigurd Odland ved Menighetsfakultetet, parktikumsrektor Bernt Støylen og sokneprest Hartvig Halvorsen. Partiet ville arbeide for ei fri folkekyrkje, løyst frå staten. Kampen mot den liberale teologien var ein del av bakgrunnen. Kirkepartiet fekk aldri noko verkeleg slagkraft. Oppslutninga var størst i lekmannskrinsar på Austlandet, men mellom det kristelege lekfolket på Vestlandet slo dei ikkje gjennom. Her makta Venstre stort sett å halde på dei lågkyrkjelege veljarane. | ||
Hartvig Halvorsen har spelt ei rolle i norsk kyrkjehistorie. Hans namn er knytta både til indremisjonen, Diakonhjemmet og Menighetsfakultetet. Han var sekretær for Lutherstiftelsen i seks viktige år i 1880-åra, han var Diakonhjemmet sin grunnleggjar og første forstandar, og han var den drivande krafta bak opprettinga av Menighetsfakultetet i 1907. | Hartvig Halvorsen har spelt ei rolle i norsk kyrkjehistorie. Hans namn er knytta både til indremisjonen, Diakonhjemmet og Menighetsfakultetet. Han var sekretær for Lutherstiftelsen i seks viktige år i 1880-åra, han var Diakonhjemmet sin grunnleggjar og første forstandar, og han var den drivande krafta bak opprettinga av Menighetsfakultetet i 1907. | ||