Lundo på Myklestad: Forskjell mellom sideversjoner

<onlyinclude>{{thumb|Lundo 3.jpg|På dette oversiktskartet er det teikna opp ei mogleg ferdselsrute i den vestlege enden av Uggdalsdalen. (Illustrasjon: Svein Ove Agdestein)}} Om gravrøysene, hellekista og tufta veit me lite. Men ser me området i eit større perspektiv kan me kanskje danna konturane av eit bilete: Staden må ha vore ein del av ferdselsvegen gjennom Uggdalsdalen. Lenger inne i dalen finst spor etter ein veg som kan vera ein av dei eldste kjende vegane i Hordaland. Vegen er fleire stader halvannan meter brei, steinsett og går over to vad. Me kan såleis tenkja oss at vegen er ein del av ein oldtidsveg mellom Onarheim og Uggdal. På Årbakka på Onarheimsida finn me eit felt med bautasteinar og gravrøyser. I dag finst det få steinar att, det skal ha vore over tretti minnesmerke i alt. Kan det ha vore storfolk som vart gravlagde her, somme hauglagd og andre med steinringar og bautasteinar til ære? Ingen stader på Tysnesøya finst så mange minnesmerke frå same tidsrommet, dvs. eldre jarnalder, frå romartid og folkevandringstid. Tilbake i Uggdalsdalen er det funne hustufter, såleis frå folkevandringstida. Det har med andre ord vore gardsbruk, folk har budd her, dei har dyrka jorda og heldt fe. Stundom har det kome nokre over fjellet frå Onarheimsida, eller dei har sjølve gått dit i ymse ærend – ikkje berre i praktiske ærend, men også religiøse? Eller har folk kome over fjellet for å vitja Lundo? Umogleg å seia. Rimeleg sikkert er det at sjoarvegen for denne eller desse gardane må ha gått over eller forbi Lundo, ned ved vatnet og vidare gjennom skogen på Myklestad til sjøen. Og det er slett ikkje urimeleg å tenkja seg at den faste vegen må ha gått framom offersteinen.