Veiledere, Administratorer, Skribenter
7 166
redigeringer
→Framvekst
| Linje 12: | Linje 12: | ||
Det ser likevel ut til at det var i Italia frå kring 1970 at fagområdet mikrohistorie slik det blir forstått internasjonalt voks fram, i større grad (enn i Tyskland) knytt til nokre få italienske enkelthistorikarar, med Carlo Ginzburg som den mest sentrale. Desse var i utgangspunktet marxistisk orienterte, men mista etter kvart tiltrua til den makrohistoriske teorien om økonomisk vokster som både marxistar og ikkje-marxistar hadde felles.<ref>Iggers 1997, s. 107.</ref> Dei utvikla eit nytt sosialhistorisk konsept basert på tolking og forteljing i liten skala.<ref>Christiansen 2000, s. 172f.</ref> | Det ser likevel ut til at det var i Italia frå kring 1970 at fagområdet mikrohistorie slik det blir forstått internasjonalt voks fram, i større grad (enn i Tyskland) knytt til nokre få italienske enkelthistorikarar, med Carlo Ginzburg som den mest sentrale. Desse var i utgangspunktet marxistisk orienterte, men mista etter kvart tiltrua til den makrohistoriske teorien om økonomisk vokster som både marxistar og ikkje-marxistar hadde felles.<ref>Iggers 1997, s. 107.</ref> Dei utvikla eit nytt sosialhistorisk konsept basert på tolking og forteljing i liten skala.<ref>Christiansen 2000, s. 172f.</ref> | ||
Også den språklege vendinga i historiefaget og forteljinga sin plass i faget inngår i forståinga av denne tilnærminga. | Også den [https://snl.no/retorikk#-Fra_1900-tallet_og_utover språklege vendinga] i historiefaget og forteljinga sin plass i faget inngår i forståinga av denne tilnærminga. | ||
Boka Carlo Ginzburg skreiv i 1976 (på svensk 1983) om ein italiensk møller på 1500-talet og dei ideane han hadde om korleis verda hang saman, var i 1999 omsett til 13 språk.<ref>Thing 1999, s. 7.</ref> Italiensk mikrohistorie har generelt hatt fokus på enkeltaktørar i historia. | Boka [https://snl.no/Carlo_Ginzburg Carlo Ginzburg] skreiv i 1976 (på svensk 1983) om ein italiensk møller på 1500-talet og dei ideane han hadde om korleis verda hang saman, var i 1999 omsett til 13 språk.<ref>Thing 1999, s. 7.</ref> Italiensk mikrohistorie har generelt hatt fokus på enkeltaktørar i historia. | ||
Den tyske mikrohistorievarianten er meir inspirert av antropologiske samfunnsstudiar (community studies); ein grundig gjennomgang av heile (små) lokalsamfunn over til dels lange tidsrom heller enn enkeltaktørar, og er sterkt prega av fagomgrep frå historisk antropologi. Bak det kjente arbeidet om vevarlandsbyen Laichingen (1650-1900) sto [[Hans Medick]], ein av dei leiande tyske mikrohistorikarene.<ref>Sjå t.d. Kjeldstadli 1989 og Gorißen 1988.</ref> Også dei tre monumentale bøkene om den vesle tyske landsbyen Neckarhausen frå 1500-talet til kring 1900 (1984, 1990 og 1998) av David Warren Sabean bør nemnast her. Men grensene er ikkje heilt geografiske; den italienske historikaren Giovanni Levi skreiv i 1985 ei bok som òg bygde på ei nitid registrering, lenking og kopling av personhistoriske kjelder som grunnlag for å analysere forhold som slektsskap og økonomi, gjensidigheit og sal og kjøp av jord, arv med meire.<ref>Levi 1985, engelsk 1988.</ref> | Den tyske mikrohistorievarianten er meir inspirert av antropologiske samfunnsstudiar (community studies); ein grundig gjennomgang av heile (små) lokalsamfunn over til dels lange tidsrom heller enn enkeltaktørar, og er sterkt prega av fagomgrep frå historisk antropologi. Bak det kjente arbeidet om vevarlandsbyen Laichingen (1650-1900) sto [[Hans Medick]], ein av dei leiande tyske mikrohistorikarene.<ref>Sjå t.d. Kjeldstadli 1989 og Gorißen 1988.</ref> Også dei tre monumentale bøkene om den vesle tyske landsbyen Neckarhausen frå 1500-talet til kring 1900 (1984, 1990 og 1998) av David Warren Sabean bør nemnast her. Men grensene er ikkje heilt geografiske; den italienske historikaren Giovanni Levi skreiv i 1985 ei bok som òg bygde på ei nitid registrering, lenking og kopling av personhistoriske kjelder som grunnlag for å analysere forhold som slektsskap og økonomi, gjensidigheit og sal og kjøp av jord, arv med meire.<ref>Levi 1985, engelsk 1988.</ref> | ||