Olav Sletto: Forskjell mellom sideversjoner

Olav Sletto (vis kilde)

Sideversjonen fra 3. jun. 2021 kl. 21:25

11 byte lagt til , 3. jun. 2021

→‎Sletto som fantasy-forfattar

Pål Giørtz (PaulVIF)

Skribenter

87 027

redigeringer

@@ Linje 71: / Linje 71: @@
 === Sletto som fantasy-forfattar ===
+{{thumb|13 Villa Lunde 2016 Foto E. Almhjell.jpeg|«Villa Lunde», som mor til Olav Sletto fekk sett opp i 1913, på Geilo. Bustad for Olav og Karin Sletto frå 1946, då Sletto flytta heim att.|Eva Almhjell|2016}}
-[[Fil:13 Villa Lunde 2016 Foto E. Almhjell.jpeg|miniatyr|«Villa Lunde», som mor til Olav Sletto fekk sett opp i 1913, på Geilo. Bustad for Olav og Karin Sletto frå 1946, då Sletto flytta heim att.]]Olav Sletto har òg vorte nemnt som ein «gløymt» norsk fantasy-forfattar.[[Olav Sletto#cite note-2|<sup>[2]</sup>]][[Olav Sletto#cite note-3|<sup>[3]</sup>]] I Gerd Karin Omdals bok ''Grenseerfaringer'' (2010) omtalar ho Loke-verket som ''«kanskje (…) den første serien med fantasy-bøker i Norge i moderne forstand»'' [Omdal, 2010:162]. Sletto sjøl kalla bøkene for eit hugsyn. Som norrøn fantasylitteratur utan barn og unge som tiltenkt lesargruppe, er Loke-serien noko sersynt i verdslitteraturen. Den mest kjente i denne sjangeren er J.R.R.R Tolkiens ''The Lord of the Rings'' (1954-1955). Loke-bøkene husar også likskap med Tolkiens ''Ringdrotten''-trilogi, ein trilogi som kom kring 40 år etter Loke-kvartetten. Likskapen ligg m.a. i at fortellingen er sett i eit middelalderlandskap, skriv Eva-Charlotte Mørk. Ho utdjupar dette i ei mastergradsavhandling i litteraturvitskap om ''Mytologisk prefigurasjon i Olav Slettos bøker om Loke'', NTNU 2016.<ref>[http://www.vinduet.no/tekst.asp?id=333 Agnes Bøttcher: «Fantasy, litteratur og den norske virkeligheten» i ''Vinduet'' (2003)]</ref><ref>[[Øyvind Myhre]]: ''Magiske verdener : fantasi-litteraturen fra Gilgamesj til Richard Adams'', Cappelen, 1979 (s. 115). Myhre karakteriserer romanen ''Skrinet skal opnast um hundre år'' (1951) som «reinhøvlet Swords & Sorcery».</ref>
+Olav Sletto har òg vorte nemnt som ein «gløymt» norsk fantasy-forfattar.[[Olav Sletto#cite note-2|<sup>[2]</sup>]][[Olav Sletto#cite note-3|<sup>[3]</sup>]] I Gerd Karin Omdals bok ''Grenseerfaringer'' (2010) omtalar ho Loke-verket som ''«kanskje (…) den første serien med fantasy-bøker i Norge i moderne forstand»'' [Omdal, 2010:162]. Sletto sjøl kalla bøkene for eit hugsyn. Som norrøn fantasylitteratur utan barn og unge som tiltenkt lesargruppe, er Loke-serien noko sersynt i verdslitteraturen. Den mest kjente i denne sjangeren er J.R.R.R Tolkiens ''The Lord of the Rings'' (1954-1955). Loke-bøkene husar også likskap med Tolkiens ''Ringdrotten''-trilogi, ein trilogi som kom kring 40 år etter Loke-kvartetten. Likskapen ligg m.a. i at fortellingen er sett i eit middelalderlandskap, skriv Eva-Charlotte Mørk. Ho utdjupar dette i ei mastergradsavhandling i litteraturvitskap om ''Mytologisk prefigurasjon i Olav Slettos bøker om Loke'', NTNU 2016.<ref>[http://www.vinduet.no/tekst.asp?id=333 Agnes Bøttcher: «Fantasy, litteratur og den norske virkeligheten» i ''Vinduet'' (2003)]</ref><ref>[[Øyvind Myhre]]: ''Magiske verdener : fantasi-litteraturen fra Gilgamesj til Richard Adams'', Cappelen, 1979 (s. 115). Myhre karakteriserer romanen ''Skrinet skal opnast um hundre år'' (1951) som «reinhøvlet Swords & Sorcery».</ref>
 I 1950 fekk Olav Sletto kr. 800 pr. år i æresløn frå Hol kommune. Fyrst i 1960 fekk han, etter mange søknadsrunder, Statens kunstnarløn på kr. 9000 i året. Han fekk Gjelsvikprisen av Norsk Måldyrkingslag for godt mål i diktinga si. I Hol fekk han «Bragdprisen» for kulturell innsats.