Veiledere, Administratorer
9 032
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
(Utbygging. Mellomlagring) |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 28: | Linje 28: | ||
Det heiter da også hjå Aukrust at han Tosten var ein | Det heiter da også hjå Aukrust at han Tosten var ein | ||
:[...]run-kong av rette slaget | :[...] run-kong av rette slaget | ||
:med dette sløge og treiske draget, | :med dette sløge og treiske draget, | ||
:med denne biven av trollmanns-gjerdi, | :med denne biven av trollmanns-gjerdi, | ||
| Linje 43: | Linje 43: | ||
Diktaren kunne ha kome på dette ut frå historier som gjekk på folkemunne, slik som denne som Ole O. Nyøygard gjev att: | Diktaren kunne ha kome på dette ut frå historier som gjekk på folkemunne, slik som denne som Ole O. Nyøygard gjev att: | ||
: | :«Ein mann frå Bøverdalen fortalde meg om ei hending med to kjerringar der uppi. Den eine laut få hjelp av han Tosten for å få kyrne sine til å gå dit dei skulle i hamninga. Da var det ei onnor kjerring som sa åt henne: "Nei du, slikt tull trur eg ikkje på." Men det bar ikkje likare til enn at denne kona som ikkje trudde, laut nedover åt honom Tosten natta etterpå. Kva kjerringa ville han Tosten eller kva han ville henne, veit eg ikkje. Men dette er einaste gongen eg har høyrt um at han hypnotiserte folk.» | ||
Lærar og lokalhistorikar [[Olav T. Kvaale]] refererer forteljingar frå folk som kjende Tosten personleg. I dette materialet kjem ikkje noko av diktets uhygge fram, berre dette ekstra gode laget med dyr. Somme trudde altså det kom av overnaturlege krefter. Men Gunnhild Nørjordet, som hadde Tosten på føderåd så seint som ca. 1920, meinte at det berre var fordi han var så snill og flink med dyra.<ref>Kvaale, O.T. 1975:161.</ref> | |||
Lærar og lokalhistorikar [[Olav T. Kvaale]] refererer også forteljingar frå folk som kjende Tosten personleg. I dette materialet kjem ikkje noko av diktets uhygge fram, berre dette ekstra gode laget med dyr. Somme trudde altså det kom av overnaturlege krefter. Men Gunnhild Nørjordet, som hadde Tosten på føderåd så seint som ca. 1920, meinte at det berre var fordi han var så snill og flink med dyra.<ref>Kvaale, O.T. 1975:161.</ref> | |||
| Linje 131: | Linje 132: | ||
*Aukrust, Olav: ''Dikt i samling'', Gyldendal, Oslo 1967. | *Aukrust, Olav: ''Dikt i samling'', Gyldendal, Oslo 1967. | ||
*Groht, Helge: ''Olav Aukrust. Problematikk og utvikling''. Nasjonalforlaget, Oslo 1948. | *Groht, Helge: ''Olav Aukrust. Problematikk og utvikling''. Nasjonalforlaget, Oslo 1948. | ||
*Kolden, Jon (red. A. Kjelland): ''Bygdabok for Lom, bd. 3''. Lom kommune: Snøhetta forlag, Lesja, 2005. | *Kolden, Jon (red. A. Kjelland): ''Bygdabok for Lom,'' bd. 2 og 3''. Lom kommune: Snøhetta forlag, Lesja, 2002 og 2005. | ||
*Kvaale, Olav T.: ''Gamalt frå Lom. Folk og fylgje tå alle slag.'' Lom Heimbygdslag 1975. | *Kvaale, Olav T.: ''Gamalt frå Lom. Folk og fylgje tå alle slag.'' Lom Heimbygdslag 1975. | ||
*Nyøygard, Ole O.: «Han Raudskjegg-Tosten kunne meir enn Fadervåret sitt», i [[''Årbok for Gudbrandsdalen'']] 1974. | *Nyøygard, Ole O.: «Han Raudskjegg-Tosten kunne meir enn Fadervåret sitt», i [[''Årbok for Gudbrandsdalen'']] 1974. | ||