Vestlandske Møbler: Forskjell mellom sideversjoner

Det store internasjonale gjennombrotet kom med Ingmar Relling sin [[Siesta]]-stol i [[1966]]. Med denne stolen vart laminert treverk brukt på ein måte som tilfredsstilte både funksjonelle, design- og produksjonsmessige omsyn. Stolen fekk prisar både i inn- og utland, og ved sida av dei estetiske og funksjonelle kvalitetane stolen hadde som sitjereiskap, var han også laga med minimalt forbruk av materialar og for enkelt å kunne transporterast over lange avstandar. I god design er det ei rad faktorar som skal vektleggast. Det er ein viktig grunn til Vestlandske sin suksess fram til 1980-åra, at bedrifta fekk fram produkt som var industrielle i oppbygning, som hadde gode brukseigenskapar, som hadde god form og som var enkle å transportere og montere.

    

Vestlandske, som frå 1932 til 1964 gjekk under namnet Vestlandske Stol- og Møbelfabrikk,  førte dei første åra eit omflakkande liv. Etter at leigekontrakta med Ole T. Lied gjekk ut etter eit par år, flytta verksemda til kjellaren på ungdomshuset [[Valhall]]. Etter nokre år her bar det til eigne og ombygde lokale i den gamle mølla på Aurekaia. Då store delar av Aure sentrum vart lagt i oske i august [[1939]], vart bedrifta huslaus. Løysinga vart då eit bygg på [[Ikornnes]], som dei leigde av [[Erstad Trevarefabrikk]]. Bygginga av ny fabrikk på [[Vik]] starta relativt snart og vart ikkje stogga av krigen. Bygget stod ferdig til bruk i [[1941]]. Seinare vart fabrikken bygd på i 1950.