Skribenter
87 027
redigeringer
ingen redigeringsforklaring
Ingen redigeringsforklaring |
Ingen redigeringsforklaring |
||
| Linje 3: | Linje 3: | ||
'''[[Xylografi]]''' er ein illustrasjonsteknikk som voks fram sist på 1700-talet. Tidlegare vart trykksaker illustrert med tresnitt, men desse gav dårleg kvalitet, og med opplysningstida voks behovet for å kunne trykke bilde sterkt. Ved tresnitt vart bilde skore i lengdeveden på treklossane. Denne er ujamn og med blaute og harde delar om kvarandre, og gjorde det vanskeleg å skjere finare detaljar. | '''[[Xylografi]]''' er ein illustrasjonsteknikk som voks fram sist på 1700-talet. Tidlegare vart trykksaker illustrert med tresnitt, men desse gav dårleg kvalitet, og med opplysningstida voks behovet for å kunne trykke bilde sterkt. Ved tresnitt vart bilde skore i lengdeveden på treklossane. Denne er ujamn og med blaute og harde delar om kvarandre, og gjorde det vanskeleg å skjere finare detaljar. | ||
For å få betre høve til å trykke illustrasjonar vart det derfor i England i 1775 utlyst ein konkurranse, der Thomas Bewick la fram ein ny teknikk som kom til å revolusjonere trykking av bilde. Den gjekk ut på at ein i staden for å skjere i lengdeveden på treet skulle ''stikke'' i endeveden. Dette vart først kalla ''trestikk'', seinare xylografi. Endestykket vart finslipt og illustrasjonen som skulle trykkast vart gjerne teikna eller trykt på veden før xylografen starta arbeidet sitt.</onlyinclude> | For å få betre høve til å trykke illustrasjonar vart det derfor i England i 1775 utlyst ein konkurranse, der Thomas Bewick la fram ein ny teknikk som kom til å revolusjonere trykking av bilde. Den gjekk ut på at ein i staden for å skjere i lengdeveden på treet skulle ''stikke'' i endeveden. Dette vart først kalla ''trestikk'', seinare xylografi. Endestykket vart finslipt og illustrasjonen som skulle trykkast vart gjerne teikna eller trykt på veden før xylografen starta arbeidet sitt. Xylografiet hadde harde platar som kunne gje illustrasjonane meir detaljar og tåle større opplag.</onlyinclude> | ||
Frå midten av 1800-talet begynte xylografane å ta i bruk [[fotografi]] som grunnlag for arbeida sine. Det var [[våtplate|våtplateteknologien]] som gjorde dette muleg: [[emulsjonen]] vart lagt rett på treklossen og så vart bildet eksponert. Dermed fekk ein eit fotografisk bilde på treklossen og kunne skjere det rett ut. | Frå midten av 1800-talet begynte xylografane å ta i bruk [[fotografi]] som grunnlag for arbeida sine. Det var [[våtplate|våtplateteknologien]] som gjorde dette muleg: [[emulsjonen]] vart lagt rett på treklossen og så vart bildet eksponert. Dermed fekk ein eit fotografisk bilde på treklossen og kunne skjere det rett ut. | ||