Brevsamling Kleiven-Prestgard: Forskjell mellom sideversjoner
Hopp til navigering
Hopp til søk
Ingen redigeringsforklaring |
(Melding i Heimen 3/2018) |
||
| Linje 3: | Linje 3: | ||
Kulturhistorikaren [[Ivar Kleiven]] frå [[Vågå kommune|Vågå]] og pressemannen [[Kristian Prestgard]] frå [[Heidal kommune|Heidal]] var vener frå ungdomen og gjekk i lag på [[Telemark Folkehøgskule]] 1885–86. Sidan budde Kleiven fast i Vågå, med Prestgard reiste ut, fyrst til Danmark og i 1893 til Amerika. Dei møttest berre éin gong seinare, sommaren 1927. Breva vart det personlege bandet mellom dei. Her fortel dei om arbeid, kultur, heimeliv og lengt i eit levande, personleg språk. Kleiven bruker både vågåmål, austlandsmål og landsmål. Prestgard skiftar frå dialekt og landsmål i Noreg til riksmål i Amerika, men den lokale tonen ligg alltid under.</onlyinclude> | Kulturhistorikaren [[Ivar Kleiven]] frå [[Vågå kommune|Vågå]] og pressemannen [[Kristian Prestgard]] frå [[Heidal kommune|Heidal]] var vener frå ungdomen og gjekk i lag på [[Telemark Folkehøgskule]] 1885–86. Sidan budde Kleiven fast i Vågå, med Prestgard reiste ut, fyrst til Danmark og i 1893 til Amerika. Dei møttest berre éin gong seinare, sommaren 1927. Breva vart det personlege bandet mellom dei. Her fortel dei om arbeid, kultur, heimeliv og lengt i eit levande, personleg språk. Kleiven bruker både vågåmål, austlandsmål og landsmål. Prestgard skiftar frå dialekt og landsmål i Noreg til riksmål i Amerika, men den lokale tonen ligg alltid under.</onlyinclude> | ||
[[Kategori:Brevsamling Kleiven-Prestgard]] | == Sjå òg == | ||
*[https://www.idunn.no/heimen/2018/03/gudmund_harildstad_og_kristoffer_kruken_heime_og_ute_brev Melding v/Torveig Dahl i ''Heimen'', 3/2018.] | |||
[[Kategori:Brevsamling Kleiven-Prestgard| ]] | |||
Sideversjonen fra 29. jan. 2019 kl. 12:09
Brevsamling Kleiven-Prestgard innheld 178 brev.
Kulturhistorikaren Ivar Kleiven frå Vågå og pressemannen Kristian Prestgard frå Heidal var vener frå ungdomen og gjekk i lag på Telemark Folkehøgskule 1885–86. Sidan budde Kleiven fast i Vågå, med Prestgard reiste ut, fyrst til Danmark og i 1893 til Amerika. Dei møttest berre éin gong seinare, sommaren 1927. Breva vart det personlege bandet mellom dei. Her fortel dei om arbeid, kultur, heimeliv og lengt i eit levande, personleg språk. Kleiven bruker både vågåmål, austlandsmål og landsmål. Prestgard skiftar frå dialekt og landsmål i Noreg til riksmål i Amerika, men den lokale tonen ligg alltid under.