Veiledere, Administratorer, Skribenter
100 002
redigeringer
setter inn faksimile
Ingen redigeringsforklaring |
(setter inn faksimile) |
||
| (5 mellomliggende versjoner av 4 brukere er ikke vist) | |||
| Linje 1: | Linje 1: | ||
'''Erstad Trevarefabrikk''' var ein tidlegare produsent av møblar i Sykkylven. Bedrifta vart etablert på [[Ikornnes]] i 1904 av [[Johan O. Erstad]] som ei vidareføring av møbelverkstaden faren, [[Ole B. Erstad]], dreiv frå 1871 i Instebakktunet på Erstad. Ole Erstad laga kommodar, senger, nattbord og benker. Dette vart selt til møbelhandlarar i dei næraste byane. | {{thumb|Erstad Trevarefabrikk annonse 1925.jpg|Faksimile frå ''Søndmørsposten'' 17. juli 1925; annonse for Erstad Trevarefabrikk}} | ||
'''[[Erstad Trevarefabrikk]]''' var ein tidlegare produsent av møblar i Sykkylven. Bedrifta vart etablert på [[Ikornnes]] i 1904 av [[Johan O. Erstad]] som ei vidareføring av møbelverkstaden faren, [[Ole B. Erstad]], dreiv frå 1871 i Instebakktunet på Erstad. Ole Erstad laga kommodar, senger, nattbord og benker. Dette vart selt til møbelhandlarar i dei næraste byane. | |||
Til arbeidshjelp hadde Ole Erstad læregutar som han tok inn åtte-ti av i gongen. Høgsesongen for trevareproduksjon var vinterstida, for då var det lite å gjere på gardane. Læregutane hadde ikkje løn i den tjue veker lange læretida, og dei måtte sjølve halde seg med mat og olje til lampene. Det dei hadde igjen, var solide kunnskapar i handverksbasert møbelframstilling. Verkstaden til Ole vart reine snikkarskulen, dit kom det ungdomar både frå Sunnmøre og Nordfjord. På Erstad hadde dei og «internat». Eit stabbur tente som sove- og opphaldsstad for læregutane. Kona til Ole, Olave, heldt dei som ikkje gjekk heim til middag, med varmmat. | Til arbeidshjelp hadde Ole Erstad læregutar som han tok inn åtte-ti av i gongen. Høgsesongen for trevareproduksjon var vinterstida, for då var det lite å gjere på gardane. Læregutane hadde ikkje løn i den tjue veker lange læretida, og dei måtte sjølve halde seg med mat og olje til lampene. Det dei hadde igjen, var solide kunnskapar i handverksbasert møbelframstilling. Verkstaden til Ole vart reine snikkarskulen, dit kom det ungdomar både frå Sunnmøre og Nordfjord. På Erstad hadde dei og «internat». Eit stabbur tente som sove- og opphaldsstad for læregutane. Kona til Ole, Olave, heldt dei som ikkje gjekk heim til middag, med varmmat. | ||
| Linje 5: | Linje 6: | ||
Johan O. Erstad kom tidleg med i arbeidet på verkstaden. Det vert fortalt at han allereie i 1890 fekk ombodet som arbeidsformann, berre tolv år gammal. Dei halvvaksne læregutane måtte pent lystre han i arbeidstida, men under middagspausen fann Johan det tryggast å gøyme seg, elles kunne det vanke juling. | Johan O. Erstad kom tidleg med i arbeidet på verkstaden. Det vert fortalt at han allereie i 1890 fekk ombodet som arbeidsformann, berre tolv år gammal. Dei halvvaksne læregutane måtte pent lystre han i arbeidstida, men under middagspausen fann Johan det tryggast å gøyme seg, elles kunne det vanke juling. | ||
Frå 1895 vart Johan tiltrudd ansvaret for kjellarverksemda, og det gjekk ikkje lang tid før han byrja å sjå seg om etter ei eigna tomt for å føre opp ein større verkstad. | Frå 1895 vart Johan tiltrudd ansvaret for kjellarverksemda, og det gjekk ikkje lang tid før han byrja å sjå seg om etter ei eigna tomt for å føre opp ein større verkstad. Før han kom så langt, var han frå 1900 eit par år ved [[Trondhjems Tekniske Skole]] og tok eksamen ved arkitektlinja der. | ||
Før han kom så langt, var han frå 1900 eit par år ved [[Trondhjems Tekniske Skole]] og tok eksamen ved arkitektlinja der. | |||
I 1904 skipa han Erstad Trevarefabrikk, og same året kjøpte han ¾ mål av Petter H. Ekornes for å kunne bygge fabrikk. Når Johan valde Ikornnes som lokaliseringsstad, var det fordi det var isfri hamn der, og der fekk han stabil tilgang på vasskraft frå Ikornneselva. Fallet i elva kunne utnyttast på ein stad som låg berre 200 meter frå kaiplass. Bygget frå 1904/05 var i tre høgder med ei grunnflate på 200 m2. Det brann ned i 1907, men vart ført opp att på same staden kort tid seinare. | I 1904 skipa han Erstad Trevarefabrikk, og same året kjøpte han ¾ mål av Petter H. Ekornes for å kunne bygge fabrikk. Når Johan valde Ikornnes som lokaliseringsstad, var det fordi det var isfri hamn der, og der fekk han stabil tilgang på vasskraft frå Ikornneselva. Fallet i elva kunne utnyttast på ein stad som låg berre 200 meter frå kaiplass. Bygget frå 1904/05 var i tre høgder med ei grunnflate på 200 m2. Det brann ned i 1907, men vart ført opp att på same staden kort tid seinare. | ||
| Linje 27: | Linje 27: | ||
Sønene til Johan, Olav og Petter, tok over fabrikken i 1939. Olav Erstad var dagleg leiar fram til han døydde i 1968. | Sønene til Johan, Olav og Petter, tok over fabrikken i 1939. Olav Erstad var dagleg leiar fram til han døydde i 1968. | ||
I 1965 brann fabrikken ned for andre gong. Då starta Olav og Petter eit nytt aksjeselskap og reiste nytt fabrikkbygg på 400 m2 nede ved sjøen. Det nye selskapet vart kalla Erstad Trevarefabrikk A/S. Etter at Olav døydde, tok Petter over åleine. Han hadde då i fleire tiår drive møbelfabrikk på Hareid. | I 1965 brann fabrikken ned for andre gong. Då starta Olav og Petter eit nytt aksjeselskap og reiste nytt fabrikkbygg på 400 m2 nede ved sjøen. Det nye selskapet vart kalla Erstad Trevarefabrikk A/S. Etter at Olav døydde, tok Petter over åleine. Han hadde då i fleire tiår drive møbelfabrikk på Hareid. | ||
I 1971 vart fabrikkbygget selt til [[Ekornes ASA|J.E.Ekornes Fabrikker A/S]], og i 1977 vart også tomta overlaten til storkonsernet. | I 1971 vart fabrikkbygget selt til [[Ekornes ASA|J.E.Ekornes Fabrikker A/S]], og i 1977 vart også tomta overlaten til storkonsernet. | ||
==Kjelde== | |||
* {{Høidal 1990}} | |||
[[Kategori:Sykkylven leksikon]] | |||
[[Kategori:Sykkylven kommune]] | |||
[[ | [[kategori:Trevarefabrikker]] | ||
[[Kategori:Etableringer i 1904]] | [[Kategori:Etableringer i 1904]] | ||
{{nn}} | |||