Skribenter
3 958
redigeringer
→Foldsæ som tradisjonell gard fram til 1897
| Linje 25: | Linje 25: | ||
== Foldsæ som tradisjonell gard fram til 1897 == | == Foldsæ som tradisjonell gard fram til 1897 == | ||
{{thumb høyre|Jon Folsæ.jpg| | {{thumb høyre|Jon Folsæ.jpg|John Aa. Folsæth}} | ||
<onlyinclude>Det er lite vi kjenner til garden frå eldre tider. I skattelistene av år 1585 er det nemnd at garden låg øyde, der er heller ikkje førd opp brukar i skattelista av 1593. I ein matrikkelprotokoll frå 1665 står det mellom anna: «Folsiøe skylder 2 Tønder Mel., er god Skouff.» | <onlyinclude>Det er lite vi kjenner til garden frå eldre tider. I skattelistene av år 1585 er det nemnd at garden låg øyde, der er heller ikkje førd opp brukar i skattelista av 1593. I ein matrikkelprotokoll frå 1665 står det mellom anna: «Folsiøe skylder 2 Tønder Mel., er god Skouff.» | ||
I 1595 kom Oslobispen [[Jens Nilssøn]] på visitasferd framom Foldsæ. Han skriv ikkje om sjølve garden, men fortel om namnet Foldsæ i ulike samanhengar, namn på veg, bru, elv og vatn.</onlyinclude> Foldsæ tyder det breie vatnet og det er merkeleg at ein gard høgt oppe i lia har fått dette namnet. | I 1595 kom Oslobispen [[Jens Nilssøn]] på visitasferd framom Foldsæ. Han skriv ikkje om sjølve garden, men fortel om namnet Foldsæ i ulike samanhengar, namn på veg, bru, elv og vatn.</onlyinclude> Foldsæ tyder det breie vatnet og det er merkeleg at ein gard høgt oppe i lia har fått dette namnet, gardsnamnet er då og skrive Folsæt i matrikkelen 1838. Det tyder ei brei slette, ei sete, oppe i ei li, og nett slik ligg garden. Det var og slik eigaren John Aa. Folsæth skreiv namnet sitt, slik står det på gravsteinen. Garden er rydda relativt seint, hadde mange ulike eigarar og ein vart standande med namnet Folsæ utan å tenke over historia og tydinga. Namnet på vatnet vart tidleg endra frå Foldsæ til Skredevatn etter gardane Skrede på vestsida. | ||
Oppigjennom åra var det mykje eigarskifte, av og til fleire eigarar og også leiglendingar. Det var ofte dårlege økonomiske tider på garden, og der var konkurs. Det vart freista i 1787 å få sage 800 vankanta bord av skog som ikkje kunne nyttast på annan måte, men dei mektige handelsfolka i [[Arendal]] ville ikkje tillate dette. Brukaren Halvor sa då at: «Disse kjøpmenns ukristelige fremfart med denne under åket sukkende fattige almue. Det kan ikke handles med kjøpmenn i Skien eller Porsgrunn. Blir hindret i å handle med andre enn Arendals kjøpmenn.» Det vart gjeve løyve til sag, men ikkje til å skjere bord. | Oppigjennom åra var det mykje eigarskifte, av og til fleire eigarar og også leiglendingar. Det var ofte dårlege økonomiske tider på garden, og der var konkurs. Det vart freista i 1787 å få sage 800 vankanta bord av skog som ikkje kunne nyttast på annan måte, men dei mektige handelsfolka i [[Arendal]] ville ikkje tillate dette. Brukaren Halvor sa då at: «Disse kjøpmenns ukristelige fremfart med denne under åket sukkende fattige almue. Det kan ikke handles med kjøpmenn i Skien eller Porsgrunn. Blir hindret i å handle med andre enn Arendals kjøpmenn.» Det vart gjeve løyve til sag, men ikkje til å skjere bord. | ||