Skarsvegen (Seljord): Forskjell mellom sideversjoner

<onlyinclude>'''[[Skarsvegen (Seljord)|Skarsvegen]]''' er ein gamal bygdeveg på omlag 7,5 km som går frå [[Svartdalsvegen (Seljord)|Svartdalsvegen]] ved [[Bakkemoen]] i [[Svartdal (Seljord|Svartdal]] til [[Fossheim]] i [[Åmotsdal]] i [[Telemark]]. Vegen er særs gamal, og kan ha blitt nytta av fangsfolk for så mykje som 7000 til 5000 år sidan. Pollenanalyser visar spor av kulturplanter og husdyrbruk frå rundt år 3000 f. Kr. og spor etter korndyrking frå ca. år 200 f. Kr.

Frå omlag år 1000 var Skarsvegen knytta til [[Hardingslepa]], som gjekk over [[Hardangervidda]]. Med auka fersdel følgde betre standard, og frå [[1700-talet]] var vegen [[Leksikon:Veivesen|rotelagd]]. Frå først 1700-talet kom [[nordmennane|vestlendingane]] over fjellet til marken på [[Møsstrond]] og i Rauland. Marken var først på [[Toresmoen]] på Møsstrond og seinare på [[Saltpytt]] ved [[Songa|Songavatn]]. Frå rundt 1825 blei marken flutt til [[Åmyri]] på Rauland, der den var fram til århundreskiftet. Skarsvegen var den naturlege vegen mellom aust og vest og var offenleg veg fram til slutten av [[1860-åra]].</onlyinclude>

Embetsfolk skulle óg fram, og kjende folk som [[Zacharias Skancke]], [[Hans Wille]] og [[Hans Jacob Wille]], [[Hans Landstad]] og [[Magnus Brostrup Landstad]], og alle prestane før og etter desse, må ha brukt Skarsvegen. Hans Nilsen Hauge fór hausten 1802 over [[Skaregardane|Skare]]. Han kom frå Bø og Seljord på veg til Tinn. Han heldt møte m.a. på [[Minnsjord|Nord-Minnesjord]].

[[Magnus B. Landstad]] er ein av mange prestar som har brukt vegen, den gong han var sokneprest i [[Seljord]]. Han skreiv diktet ''[[Aneksreisen]]'' etter ein strevsam tur langs vegen.