Martin Solnørdal Trikotasjefabrikk: Forskjell mellom sideversjoner

Martin Solnørdal Trikotasjefabrikk (vis kilde)

Sideversjonen fra 5. apr. 2013 kl. 07:28

2 073 byte lagt til , 5. apr. 2013

ingen redigeringsforklaring

Eldar Høidal

Skribenter

1 469

redigeringer

@@ Linje 20: / Linje 20: @@
 Som i møbelindustrien la Solnørdal opp produksjonsgangen i kjede. Kvar tilsett fekk hand om ei avgrensa oppgåve. Det same prinsippet som revolusjonerte møbelindustrien, vart gjennomført i trikotasjeindustrien, m.a. takka vere dei nye hurtigstrikkemaskinene.
-Trikotasjefabrikken på Klokkarhaugen opplevde sine beste år fram til krigen. Då var det jamn vekst heile tida og heller liten konkurranse frå utanlandske produsentar. I 1939 brukte bedrifta 1200 kg garn i månaden, gard som vart opparbeidd til ferdig trikotasjestoff. I krigsåra tørka dei utanlandske forsyningane av garn nesten heilt inn. Seint i krigen fekk fabrikken berre 150 kg garn i månaden.
+Trikotasjefabrikken på Klokkarhaugen opplevde sine beste år fram til krigen. Då var det jamn vekst heile tida og heller liten konkurranse frå utanlandske produsentar. I 1939 brukte bedrifta 1200 kg garn i månaden, garn som vart opparbeidd til ferdig trikotasjestoff. I krigsåra tørka dei utanlandske forsyningane av garn nesten heilt inn. Seint i krigen fekk fabrikken berre 150 kg garn i månaden. Det var surrogatmateriale, cellulosegarn og kunstsilke. Med ein del innskrenking greidde Solnørdal å halde bedrifta gåande gjennom heile krigen. Bemanninga vart redusert til sju personar. I krigsåra opplevde dei stor tilstrøyming av folk som ville kjøpe klede. Det kunne vere fleire titals personar på huset kvar dag. Fleire kom langveges frå, mellom anna for å få tak i barneunderty. Men det var ikkje råd å hjelpe alle.
+Martin Solnørdal hadde teikningane klare for eit nybygg i 1939. Han var komen så langt at murane stod ferdige då krigen sette ein stoppar for vidare utbygging. Arbeidet vart teke opp att sommaren [[1945]], og bygget kunne takast i bruk seinare det året. Der var det strikkemaskiner i første etasje, syavdeling i andre etasje, og i tredje etasje var det hybehusvære.
+Martin Solnørdal Trikotasjefabrikk hadde hovudmarknaden nord for Dovre. I den nordlege luten av Noreg var det stort behov for klede etter krigsherjingane. Rundt 1950 selde dei til 440 forretningar heilt nord til [[Boris Gleb]] ved Sovjet-grensa. Grossistar vart lite nytta, Solnørdal selde helst direkte til forretningane for dermed å spare mellomleddsavansen. Bedrifta selde ikkje berre til privatkundar, institusjonar var også ein stor avtakar. Til sjukehus fabrikkerte dei mellom anna pasientklede og utstyr til for tidleg fødde. Eksport var bedrifta aldri engasjert i.
+Som kontorhjelp engasjerte Martin Solnørdal svigersonen, Lars Grebstad. I 1960-åra hadde trikotasjefabrikken 27 arbeidarar på det meste. Verksemda stod seg heile tida økonomisk godt, sjølv om fortenestemarginane vart stadig knappare som fylgje av auka utanlandsk konkurranse.
+Martin Solnørdal Trikotasjefabrikk, som vart skipa som eit personleg eigd selskap, var i drift fram til 1976. Det året døydde Lars Grebstad. Solnørdal var då komen opp i ein alder av 75 år, og han kom til at han måtte avvikle drifta. Ingen av borna til Solnørdal var interesserte i å ta over, og utsiktene for teko-bransjen i landet var heller ikkje dei beste.
 ===Kjelde:===
@@ Linje 28: / Linje 36: @@
 [[Kategori:Sykkylven leksikon]]
+[[Kategori:Etableringer i 1931]]